ΤΡΙΠΛΕΞ ΑΓΓΕΙΩΝ ΠΕΟΥΣ
Η εξέλιξη της υπερηχογραφικής τεχνολογίας έκανε το τρίπλεξ πολύ χρήσιμο εργαλείο στην απεικόνιση μικροσκοπικών δομών και αιματικής ροής σε πολύ μικρά αγγεία σε ζωντανό χρόνο. Το πέος είναι ένα εξωτερικό, επιφανειακό όργανο που έχει ποικιλία μαλακών ιστών και πυκνή αιμάτωση. Κατά συνέπεια το τρίπλεξ είναι ιδανική εξέταση για την ακριβή εκτίμηση φυσιολογικών και παθολογικών καταστάσεων του πέους. Τη δεκαετία του 1990 το τρίπλεξ πέους έγινε απαραίτητο εργαλείο στη διάγνωση οργανικών αιτίων στυτικής δυσλειτουργίας. Η είσοδος στην αγορά αποτελεσματικών φαρμάκων όπως το βιάγκρα, μείωσε τη χρησιμότητα του τρίπλεξ πέους, αν και παραμένει χρήσιμο στους ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται στη φαρμακευτική αγωγή.
Τα τελευταία χρόνια, η αυξημένη επιβίωση των ασθενών που έχουν υποβληθεί σε πυελικό χειρουργείο για καρκίνο προστάτη, ουροδόχου κύστης ή ορθού έχει κάνει τη μετεγχειρητική στυτική δυσλειτουργία σημαντική παράμετρο στην ποιότητα ζωής των ασθενών. Το τρίπλεξ πέους είναι ένα εύχρηστο και αποδοτικό εργαλείο στην εκτίμηση της στυτικής δυσλειτουργίας μετά από χειρουργείο.
Η στυτική δυσλειτουργία θεωρείται ένα από τα πρώτα σημάδια ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας και περιφερικής αγγειακής νόσου. Το τρίπλεξ αγγείων πέους έχει ρόλο στην ανίχνευση ασυμπτωματικής στεφανιαίας νόσου και μπορεί να δείξει σε ποιες περιπτώσεις χρειάζεται περαιτέρω καρδιολογικός έλεγχος.
Πως γίνεται το τρίπλεξ πέους;
Το τρίπλεξ πέους γίνεται με τον ασθενή σε ύπτια θέση. Το πέος σκανάρεται στην κοιλιακή του επιφάνεια με εγκάρσιες και οβελιαίες τομές. Η εκτίμηση γίνεται αρχικά με το πέος χαλαρό και έπειτα από την ένεση αγγειοδραστικής ουσίας. Το φάρμακο που χρησιμοποιείται για την πρόκληση στύσης μπορεί να είναι είτε σκέτη αλπροσταδίλη ( Caverject) ή μείγμα αλπροσταδίλης – φαιντολαμίνης – παπαβερίνης ( Trimix ). Πιθανές επιπλοκές της ένεσης είναι πόνος, αιμάτωμα και πριαπισμός (στύση που κρατάει πάνω από 3 – 4 ώρες ). Ο ασθενής θα πρέπει θα πρέπει να είναι ενήμερος για την πιθανότητα αυτών ων επιπλοκών και ο γιατρός θα πρέπει να είναι έτοιμος για την αντιμετώπισή τους. Ο χώρος που γίνεται η εξέταση θα πρέπει να είναι άνετος και με σεβασμό στην αξιοπρέπεια του ασθενή.
Τρίπλεξ πέους για στυτική δυσλειτουργία
Η στυτική δυσλειτουργία ταξινομείται σε ψυχογενή και οργανική ( νευρογενής, αγγειακή, ορμονική) αν και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μεικτού τύπου και συμμετέχουν ψυχολογικά και οργανικά αίτια. Η χρήση του τριπλεξ πέους βοηθάει στην αναγνώριση και κατηγοριοποίηση του οργανικού αιτίου. Με βάση τα ευρήματα του τρίπλεξ η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να ταξινομηθεί ως αρτηριακής ή φλεβικής αιτιολογίας. Στην αρτηριακή στυτική δυσλειτουργία έχουμε μειωμένη αρτηριακή ροή στα σηραγγώδη σώματα του πέους. Στη φλεβική στυτική δυσλειτουργία έχουμε ανεπάρκεια του φλεβοαποφρακτικού μηχανισμού και επακόλουθη φλεβική διαφυγή. Η μέγιστη συστολική ταχύτητα είναι ο πιο αξιόπιστος δείκτης αρτηριακής νόσου. Αν η μέγιστη συστολική ταχύτητα είναι κάτω από 25 cm/sec, η αρτηριακή ανεπάρκεια διαγιγνώσκεται με ακρίβεια 92%. Στην φλεβική στυτική δυσλειτουργία έχουμε μόνιμη τελοδιαστολική ταχύτητα πάνω από 5 cm/sec σε όλες τις φάσεις της στύσης και με ροή στην εν τω βάθη ραχιαία φλέβα σε όλες τις φάσεις της στύσης. Η μεικτή αγγειακή στυτική δυσλειτουργία δεν μπορεί να διαγνωστεί με το τρίπλεξ γιατί η φλεβική ανεπάρκεια δεν μπορεί να αξιολογηθεί σε ασθενείς με αρτηριακή ανεπάρκεια. Πρακτικά οι περισσότεροι ηλικιωμένοι και μετεγχειρητικοί ασθενείς έχουν τέτοια ακαθόριστη αγγειακή στυτική δυσλειτουργία.
Χρήσιμο είναι πριν την εξέταση, ο ασθενής να έχει συμπληρώσει τα ερωτηματολόγια που αφορούν τη στυτική δυσλειτουργία.
Πριαπισμός και νόσος Peyronie
Πριαπισμός ονομάζεται η παρατεταμένη στύση που δεν σχετίζεται με σεξουαλικό ερεθισμό και διακρίνεται σε αρτηριακό και φλεβικό πριαπισμό. Πρόκειται για επείγουσα ουρολογική κατάσταση. Ο φλεβικός ή ισχαιμικός πριαπισμός είναι η πιο συχνή περίπτωση και οφείλεται σε μειωμένη φλεβική απορροή. Ο αρτηριακός πριαπισμός οφείλεται σε ανεξέλεγκτη αυξημένη αρτηριακή ροή λόγω συριγγίου ή μεταστατικού όγκου στο σηραγγώδες σώμα. Στο τρίπλεξ πέους ο αρτηριακός πριαπισμός χαρακτηρίζεται από υψηλές τυρβώδεις αιματικές ροές ενώ ο ισχαιμικός πριαπισμός από έλλειψη ροής στη σηραγγώδη αρτηρία του πέους και υψηλές αντιστάσεις ροής.
Η νόσος Peyronie χαρακτηρίζεται από προοδευτική κάμψη και σμίκρυνση του πέους και μπορεί να εμφανίζεται αρχικά με τη μορφή ψηλαφητού όζου και πόνο κατά τη διάρκεια της στύσης και της σεξουαλικής επαφής. Το υπερηχογράφημα του πέους δείχνει αποτιτανώσεις κατά μήκος του λευκού χιτώνα που περικλείει τα σηραγγώδη σώματα και στο τρίπλεξ πέους σχετίζεται με ανεπάρκεια του φλεβοαποφρακτικού μηχανισμού.
