ΟΥΡΟΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ
Στα παιδιά οι ουρολοιμώξεις αποκτούν ιδιαίτερη σημασία, γιατί είναι αρκετά συχνές, κυρίως στα κορίτσια (εκτός από το πρώτο έτος της ζωής, που η συχνότητα είναι μεγαλύτερη στα αγόρια). Επιπλέον, είναι συχνή η επέκταση της φλεγμονής στους νεφρούς (χρόνια πυελονεφρίτιδα), ενώ η προσβολή του νεφρικού παρεγχύματος στην ηλικία αυτή έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ανάπτυξη του νεφρού και συνολικά στη νεφρική λειτουργία. Επιπρόσθετα, οι ουρολοιμώξεις, ιδίως στα 2-3 πρώτα χρόνια της ζωής, πολλές φορές εκδηλώνονται με συμπτώματα τελείως άσχετα με το ουροποιητικό, όπως με καθυστέρηση της σωματικής ανάπτυξης ή και απώλεια βάρους, ανορεξία, απάθεια ή αντιθέτως ευερεθιστότητα, σπασμούς, υψηλό και επίμονο πυρετό κ.λπ. Τα παραπάνω μπορεί να παρουσιάζονται μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, οπότε η διάγνωση κατευθύνεται συνήθως σε άλλες παθήσεις, χωρίς να γίνεται αντιληπτή η ουρολοίμωξη. Σε μεγαλύτερες ηλικίες, οι εκδηλώσεις από το ουροποιητικό είναι σαφέστερες και η διάγνωση κατά κανόνα ευκολότερη
ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ.
Πολλές φορές η διάγνωση ουρολοίμωξης σε παιδιά, γίνεται αιτία διάγνωσης συγγενών ουρολογικών παθήσεων, που συμβάλλουν όχι μόνο στην εμφάνιση αλλά και στη διαιώνιση της φλεγμονής. Η συχνότερη από αυτές είναι η κυστεονεφρική παλινδρόμηση. Σε κάθε τέτοια περίπτωση επιβάλλεται πλήρης διερεύνηση του παιδιού με ανιούσα κυστεογραφία, ενδοφλέβιο ουρογραφία, σπινθηρογράφημα νεφρών, κ.ά.
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Η λήψη ούρων για καλλιέργεια στα παιδιά, στα οποία δεν έχει εδραιωθεί ο έλεγχος της ούρησης, γίνεται με τη χρήση ενός αποστειρωμένου πλαστικού σάκου, που εφαρμόζει στεγανά γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων, αφού προηγηθεί προσεκτικός καθαρισμός τους. Παρ' όλα αυτά, η λήψη ούρων με αυτόν τον τρόπο είναι δύσκολη και συχνά συμβαίνουν επιμολύνσεις, γεγονός που απαιτεί την επανάληψη της καλλιέργειας. Αν τα αποτελέσματα 2-3 καλλιεργειών δεν συμφωνούν μεταξύ τους, τότε ως λύση προτείνεται η υπερηβική παρακέντηση της κύστης και η λήψη των ούρων με αυτόν τον τρόπο.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Τέλος, η φαρμακευτική θεραπεία των ουρολοιμώξεων στα παιδιά απαιτεί όχι μόνο την προσαρμογή της δόσης ανάλογα με το βάρος του παιδιού και τη νεφρική λειτουργία, αλλά και την αποφυγή των αντιβιοτικών που παρουσιάζουν ειδικές για την παιδική ηλικία ανεπιθύμητες ενέργειες.
