Οι κολπικές ταινίες ελεύθερες τάσης είναι ο πιο δημοφιλής τρόπος αντιμετώπισης της ακράτειας ούρων από προσπάθεια λόγω του συνδυασμού υψηλής αποτελεσματικότητας και ευκολίας στην τοποθέτηση που προσφέρουν. Τα τελευταία χρόνια όμως υπάρχει ένα κίνημα αμφισβήτησης της χρήσης τους με βάση τις πιθανές επιπλοκές από τοποθέτηση ταινίας ακράτειας. Το κίνημα αυτό πήρε μεγάλη κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ακολούθησε σωρεία νομικών κινήσεων για αποζημιώσεις κυρίως σε Αγγλία και Αμερική. Ο πιθανές επιπλοκές των κολπικών ταινιών είναι γνωστές, αλλά είναι πραγματικά τόσο συχνές που να κάνουν την επέμβαση αρκετά επικίνδυνη ώστε να απαγορευτεί. Μια πρόσφατη μεγάλη επιδημιολογική μελέτη προσπαθεί να απαντήσει το ερώτημα αυτό.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA) και εξετάζει μια ομάδα 95057 γυναικών που υποβλήθηκαν σε τοποθέτηση ταινίας ακράτειας στο Αγγλικό Εθνικό Σύστημα Υγείας (NHS) στο χρονικό διάστημα 2006 με 2016. Η μελέτη αφορούσε την πιθανότητα οι γυναίκες αυτές να χρειαστούν αφαίρεση της ταινίας ή να υποβληθούν ξανά σε επέμβαση για διόρθωση της ακράτειας από προσπάθεια. Αυτό που φάνηκε, ήταν ότι η πιθανότητα να χρειαστεί αφαίρεση της ταινίας στα 9 χρόνια από την επέμβαση ήταν 3, 3%. Η πιθανότητα αφαίρεσης ήταν χαμηλότερη στις ταινίες με τοποθέτηση δια του θυροειδούς τρήματος σε σχέση με αυτές που τοποθετούνται οπισθοηβικά. Η πιθανότητα να χρειαστεί αφαίρεση της ταινίας μειώνεται όσο περνούν τα χρόνια.
Η μελέτη αυτή δείχνει ότι η πιθανότητα επιπλοκών μετά από τοποθέτηση ταινίας ακράτειας είναι πραγματικά πολύ χαμηλή. Όπως και να έχει πριν από μια επέμβαση θα πρέπει πάντα να γίνεται μια αναλυτική συζήτηση για τα πιθανά οφέλη και επιπλοκές βασισμένη σε επιστημονικά δεδομένα.
No comment