Αγγειακή στυτική δυσλειτουργία
Στυτική δυσλειτουργία ονομάζεται η αδυναμία επίτευξης στύσης ή η αδυναμία διατήρησης της στύσης όσο χρειάζεται για μία ικανοποιητική σεξουαλική επαφή. Η καλή στυτική λειτουργία είναι βασική για μία καλή ποιότητα ζωής αλλά οι μισοί περίπου άντρες ηλικίας 40με 70 ετών δηλώνουν ότι έχουν προβλήματα στύσης.
Πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας είναι η διόρθωση υποκείμενων παθολογιών όπως ορμονικά ή ανατομικά προβλήματα. Το επόμενο βήμα είναι η χορήγηση χαπιών όπως το Viagra και το Cialis. Τα χάπια αυτά είναι ασφαλή και πολύ αποτελεσματικά αλλά αρκετοί άντρες δεν ανταποκρίνονται σε αυτή την αγωγή. Επειδή οι επόμενες θεραπείες είναι πιο επεμβατικές, υπάρχει η ανάγκη για θεραπείες που πραγματικά να αντιμετωπίζουν την αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας.
Είναι γνωστό ότι η στυτική δυσλειτουργία και η στεφανιαία νόσος έχουν κοινούς παράγοντες κινδύνου όπως η ηλικία, το κάπνισμα, το σάκχαρο, η υπέρταση και η αυξημένη χοληστερίνη. Αυτές οι παθήσεις προκαλούν βλάβη στο ενδοθήλιο των αγγείων και αθηροσκλήρυνση. Η παρουσία στυτικής δυσλειτουργίας είναι παράγοντας κινδύνου για καρδιακή νόσο ενώ το 70% των νεοδιαγνωσμένων με στεφανιαία νόσο είχαν στυτική δυσλειτουργία.
Αφού λοιπόν κάνουμε αγγειοπλαστική στα αγγεία της καρδιάς που έχουν βουλώσει γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και στα αγγεία που μεταφέρουν αίμα προς το πέος αν αυτά έχουν βουλώσει; Το πέος αιματώνεται από έναν κλάδο της έσω λαγόνιας αρτηρίας, την έσω αιδοιϊκή η οποία καταλήγει στην ραχιαία αρτηρία του πέους και στις δύο σηραγγώδεις αρτηρίες. Για τη διάνοιξη αυτών των αρτηριών έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορες τεχνικές όπως αγγειοπλαστική με απλό μπαλονάκι, μπαλονάκι με επικάλυψη φαρμάκου και ενδοπρόθεση (stent) που απελευθερώνει φάρμακο.
Ποιοι ασθενείς είναι υποψήφιοι για αγγειοπλαστική;
Καταρχάς αποκλείονται οι ασθενείς στους οποίους η στυτική δυσλειτουργία οφείλεται σε ορμονικά, νευρολογικά ή ψυχιατρικά αίτια και οι ασθενείς οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε πυελικό χειρουργείο όπως η ριζική προστατεκτομή.
Για να είναι ένας ασθενής με στυτική δυσλειτουργία υποψήφιος για αγγειοπλαστική θα πρέπει να μην ανταποκρίνεται πια την αγωγή με φάρμακα ή ενέσεις και να έχει υποβληθεί σε triplex αγγείων πέους το οποίο να δείχνει χαμηλή αρτηριακή παροχή και να αποκλείει την πιθανότητα φλεβικής διαφυγής. Μερικές φορές μπορεί να χρειαστεί να γίνει και αξονική αγγειογραφία με σκιαγραφικό (CTA).
Πώς γίνεται η αγγειοπλαστική για στυτική δυσλειτουργία;
Το πρώτο διαγνωστικό βήμα είναι να γίνει αγγειογραφία, μια διαδικασία ανάλογη της στεφανιογραφίας. Υπό τοπική αναισθησία παρακεντείται η μηριαία αρτηρία και από εκεί ο αγγειογραφικός καθετήρας προωθείται στην λαγόνια και στην αιδοιϊκή αρτηρία. Γίνεται έγχυση σκιαγραφικού και αν η στένωση είναι πάνω από 50% υπάρχει ένδειξη για επαναγγείωση. Η επέμβαση αγγειοπλαστικής γίνεται την ίδια στιγμή. Ο ασθενής μετά τίθεται σε αντιαιμοπεταλειακή αγωγή με salospir και κλοπιδογρέλη.
Αποτελεσματικότητα της αγγειοπλαστικής
Η επαναγγείωση επιτυγχάνεται στο 98% των περιπτώσεων. Κλινική βελτίωση στη στυτική λειτουργία βλέπει το 60% των ασθενών και η βελτίωση παραμένει στο 50% των ασθενών μετά από ένα χρόνο. Οι επεμβάσεις αγγειοπλαστικής στην λαγόνια και αιδοιϊκή αρτηρία έχουν μεγαλύτερα ποσοστά επαναστένωσης από τις επεμβάσεις στα στεφανιαία της καρδιάς. Η υπέρταση και το κάπνισμα είναι αρνητικοί παράγοντες για την επιτυχία της επέμβασης.
No comment