Υπερλειτουργική κύστη
Η υπερλειτουργική κύστη είναι ένα σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από αυξημένη συχνότητα ουρήσεων τόσο την ημέρα όσο και τη νύχτα και μπορεί να συνοδεύεται από ακράτεια ούρων.
Η υπερλειτουργική κύστη μπορεί να είναι ιδιοπαθής ή νευρογενούς αιτιολογίας και για τη διάγνωση του συνδρόμου έχουν αποκλειστεί άλλες παθολογίες όπως λοίμωξη, λιθίαση ή καρκίνος της κύστης. Ο ουροδυναμικός έλεγχος μπορεί να δείξει αστάθεια και υπερλειτουργία του εξωστήρα μυ της κύστης με μικρή λειτουργική χωρητικότητα.
Το σύνδρομο υπερλειτουργικής κύστης αφορά περίπου το 10% του πληθυσμού και προκαλεί όχι μόνο σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής αλλά και σημαντική οικονομική επιβάρυνση.
Η θεραπεία πρώτης γραμμής στο σύνδρομο υπερλειτουργικής κύστης είναι αλλαγές στον τρόπο διαβίωσης και διατροφής. Θεραπεία δεύτερης γραμμής είναι φάρμακα όπως τα αντοχολινεργικά και οι β3-αγωνιστές ενώ θεραπείες τρίτης γραμμής είναι η ενδοκυστική ένεση Μπότοξ και η νευροτροποποίηση ιερού νεύρου. Τα χάπια όμως έχουν συχνά μειωμένη ανταπόκριση και παρενέργειες, όπως επιπλοκές μπορεί να έχει και το Μπότοξ.
Γονιδιακή θεραπεία
Το URO-902 (pVAX/hSlo) είναι μια γονιδιακή θεραπεία υπό διερεύνηση για τη θεραπεία της υπερλειτουργικής κύστης σε ασθενείς που δεν ανταποκρίθηκαν στις θεραπείες με χάπια. Αποτελείται από ένα μη ιικό δίκλωνο γυμνό πλασμίδιο DNA (φορέας pVAX) που περιέχει ένα συμπληρωματικό ένθετο DNA (hSlo) που εκφράζει την υπομονάδα α της ανθρώπινης πρωτεΐνης που σχηματίζει πόρους στην κυτταρική μεμβράνη για διέλευση του καλίου (γνωστό επίσης ως μεγάλο κανάλι καλίου [BK], κανάλι Maxi-K και KCa1.1). Το μεγάλο κανάλι καλίου ενεργοποιείται από ηλεκτρικά σήματα και συγκεντρώσεις ασβεστίου. Τα ενδογενή κανάλια ΒΚ εκφράζονται σε μεγάλο βαθμό στους λείους μυς της ουροδόχου κύστης και η ενεργοποίηση των καναλιών καλίου προκαλεί χαλάρωση των λείων μυών.
Η θεραπεία με URO-902 πιστεύεται ότι αυξάνει την έκφραση του καναλιού ΒΚ στον εξωστήρα μυ της κύστης, οδηγώντας σε χαλάρωση των λείων μυών και μειωμένη δραστηριότητα του εξωστήρα, αντιμετωπίζοντας έτσι την υποκείμενη αιτία της υπερλειτουργικής κύστης. Πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης μελέτης φάσης 2 που σύγκρινε την αποτελεσματικότητα 24 και 48 mg URO-902 έναντι εικονικού φαρμάκου σε γυναίκες με υπερλειτουργική κύστη και επιτακτική ακράτεια ούρων που δεν ανταποκρίθηκαν σε προηγούμενες θεραπείες. Το URO-902 χορηγήθηκε με ενδοκυστική ένεση με τη χρήση εύκαμπτου κυστεοσκοπίου και υπό τοπική αναισθησία.
Η θεραπεία με URO-902 φαίνεται ότι μείωσε τη συχνουρία και την επιτακτικότητα με τη μεγαλύτερη δόση να είναι πιο αποτελεσματική αλλά δεν φαίνεται να μείωσε τη συχνότητα των επεισοδίων ακράτειας. Από την άλλη η θεραπεία φαίνεται να είναι ασφαλής με κύριες επιπλοκές την αιματουρία και την ουρολοίμωξη, ενώ δεν σημειώθηκε αύξηση του υπολείμματος στην κύστη μετά την ούρηση. Θα χρειαστούν βέβαια περισσότερες μελέτες για να τεκμηριωθεί η αποτελεσματικότητα της θεραπείας και η θέση της στο θεραπευτικό οπλοστάσιο.
Μια άλλη γονιδιακή θεραπεία που δοκιμάζεται αυτή τη στιγμή είναι το EG110A.
Το EG110A είναι ένας νέος φορέας που προέρχεται από μη αναπαραγόμενο ιό του απλού έρπητα 1 (HSV1) στον οποίο έχει ενσωματωθεί η αλληλουχία της ελαφριάς αλυσίδας της αλλαντοτοξίνης F (BoNT-F/LC) υπό τον έλεγχο ενός υποκινητή hCGRP (πεπτιδίο που σχετίζεται με το ανθρώπινο γονίδιο καλσιτονίνης). Όταν χορηγείται τοπικά, το EG110A μολύνει τις αισθητήριες ίνες και μεταφέρεται ανάδρομα στα κυτταρικά σώματα των αισθητήριων νευρώνων στα γάγγλια του νωτιαίου μυελού. Ο υποκινητής hCGRP επιτρέπει την εκλεκτική έκφραση του γονιδίου BoNT-F/LC που αναστέλλει τη νευροδιαβίβαση σε έναν υποπληθυσμό αισθητήριων νευρώνων: τους νευρώνες τύπου C ή ίνες C.
Το EG110A αναπτύσσεται ως μια πιθανή νέα θεραπεία για την νευρογενούς αιτιολογίας υπερλειτουργική κύστη. Η ενδοκυστική ένεση στον εξωστήρα μυ των φορέων EG110A αναμένεται να οδηγήσει σε μακροχρόνια παρατεταμένη αναστολή της σηματοδότησης μέσω των αισθητήριων ινών C και να μειώσει τις ακούσιες συσπάσεις του εξωστήρα. Η εκλεκτική γονιδιακή έκφραση σε αισθητήριους νευρώνες τύπου C αναμένεται να διατηρήσει την ικανότητα του μυός της ουροδόχου κύστης να συστέλλεται και να μην προκαλεί κατακράτηση ούρων.
Για το EG110A τρέχει πολυκεντρική μελέτη φάσης 1 για ασθενείς με κάκωση σπονδυλικής στήλης και υπερλειτουργική κύστη. Τον Φεβρουάριο του 2025 μπήκε ο πρώτος ασθενής στην μελέτη.
No comment